26 lat Polski w NATO. Nauczmy się czytać Traktat
Słynny Artykuł 5 to nie jedyny zapis w Traktacie o NATO, na który warto zwracać uwagę w kontekście zmian geopolitycznych.
12 marca 1999 roku Polska przystąpiła do NATO, razem z dwoma innymi państwami regionu - Czechami i Węgrami. W historii naszego kraju był to przełomowy krok, oznaczający nie tylko wzmocnienie bezpieczeństwa Rzeczpospolitej, ale także skuteczność polityki ukierunkowanej na Zachód, jak i dążeń Polski do wyrwania się - tak mentalnego, jak i politycznego - ze wschodniej strefy wpływów.
To, że w NATO będziemy, wcale nie było takie oczywiste - bo choć stosunki dyplomatyczne z Sojuszem Polska miała od 1990 roku, to amerykańska administracja jeszcze w 1993 r. uważała, że starania Polski, Czech i Węgier o przystąpienie do Paktu należy traktować bardzo długodystansowo. Niechętna obecności krajów Europy Środkowej i Wschodniej w NATO była Francja. Ówczesny sekretarz generalny - Manfred Woerner - w tym samym roku jednak zadeklarował, że Polska do Sojuszu zostanie przyjęta.
Rok później było oczywiste, że rozszerzenie NATO na wschód nastąpi - w USA ewidentnie zaczynano rozumieć, iż uczestnictwo krajów naszego regionu jest kwestią bezpieczeństwa i równowagi politycznej. Zaproszenie do przystąpienia do Paktu skierowane do Polski, Czech i Węgier wystosowano w roku 1997, na szczycie NATO w Madrycie, a w październiku tamtego roku zakończyły się rozmowy akcesyjne. Co było dalej - wszyscy wiemy.